Ey Yar

Hüznümün mihrabında sanadır Ey Yar.
Suretime düşen masumca küçük bir tebessüm
Başı sonu belli olmayan satırlar arasında..
Kalemim titrek..Biraz da Ürkek.

Adın kalemimden dökülmüyor olsa da
Yağan yağmurun sessiz çığlığın da
Zifiri Gecede içtenliğimin söylemleri arasında
Biraz Meftun..Biraz da Küskün.

Oysa ki;
Bilirmisin Ey Yar.

Kirpiklerime düşen cemre misali yanlızlık damlaları ne demek
Hiç geri dönmeyeceğini bile bile sonsuz bir duyguyla beklemek
Her an
Gözlerimin önünde bir sis perdesi gibi Suretini görmek
Başımı her çevirdiğimde bir an
Karşıma çıkacakmışsın gibi etrafta seni aramak
Ve
Yenilgilerin suretime dokunuşlarındaki bıraktığı acı dolu sızısı.

Ahh..Yar..
Oku ve sil kalemimden dökülen ince nameleri
Sakın incitme tek bir hecesini bile.
İncitilmeyecek kadar Değerli.
Biraz Derin..Biraz Yorgun..Biraz da Masum.
Biraz Kül..Biraz Duman..Biraz da Leyal-i Hasret’te Kalan.

Dostca.Net Hizmetleri Adına IkRa ~